Ček

U smislu Zakona o čeku (Objavljen u "Sl. glasniku RS", br. 32 od 14. jula 2001) ček se ima smatrati sredstvom plaćanja.

Obavezni elementi čeka su:

     1. oznaka da je ček, napisano u samom slogu isprave, ili ako je ova izdana na stranom jeziku, izraz koji na tom jeziku odgovara pojmu čeka;
     2. bezuslovan nalog da se isplati određeni iznos novca iz trasantovog pokrića;
     3. ime onog koji treba da plati (trasat);
     4. mjesto gde treba platiti;
     5. oznaku dana i mjesta izdavanja čeka;
     6. potpis onog koji je ček izdao (trasant).

Ček koji je plativ u zemlji može se trasirati samo na banku, dok se ček plativ van zemlje može se prema zakonu mesta plaćanja trasirati i na druga lica.

Vrste čekova:

Ček može glasiti: na ime, po naredbi i na donosioca.
Ček na ime koji sadrži oznaku "ili donosiocu", odnosno drugi izraz koji to znači, važi kao ček na donosioca.
Ček bez oznake lica, kome se ima platiti (korisnik, reminent) važi kao ček na donosioca.
Ček može glasiti na ime ili po naredbi samog trasanta.
Ček na donosioca u kome su trasant i trasat isto lice ne važi.

Isplata čeka može se za cijeli čekovni iznos ili za određeni dio obezbjediti jemstvom (avalom), s tim da aval može dati svako lice osim trasata.
Ček se plaća po viđenju, dok bi ček u kome bi dospelost bila drukčije naznačena nevažeći.